Saltar ao contido

Linguas witoto

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Witoto
Outros nomes:Uitoto, Huitoto
Falado en: Colombia e o Perú
Total de falantes: 7 400–8 200 (2004)[1]
Familia: Bora-witoto
 Witoto-ocaina
  Witoto
Escrita: Alfabeto latino
Códigos de lingua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ---
ISO 639-3: varios:
hto — Lingua minica
huu — Lingua murui
hux — Lingua nüpode
Mapa
Status

O witoto está clasificado como definitivamente en perigo polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[2]

As linguas witoto[3] (ou uitoto) son unha familia de linguas indíxenas americanas que se falan en Colombia e no Perú. Está formada por 7 linguas, das cales 4 están mortas.

Linguas da familia

[editar | editar a fonte]

A familia witoto está formada polas seguintes linguas:

(†) = lingua morta

  1. Adelaar & Muysken (2004:613)
  2. Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
  3. Definición de witoto no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.
  4. 4,0 4,1 Anatole V. Lyovin (1997). An Introduction to the Languages of the World. Oxford: Oxford University Press, pp. 341. ISBN 0-19-508116-1.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Adelaar, Willem F. H.; Muysken, Pieter C. (2004). Cambridge University Press, ed. The Languages of the Andes. 
  • Campbell, Lyle. (1997). American Indian languages: The historical linguistics of Native America. Nova York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-509427-5.
  • Kaufman, Terrence. (1994). The native languages of South America. In C. Mosley & R. E. Asher (Eds.), Atlas of the world's languages (pp. 46–76). Londres: Routledge.
  • Fichas de lengua Uitoto. Lenguas de Colombia Fev. 2015